Wish Maps

Ambitie

Make-A-Wish Nederland laat de allerliefste wens van kinderen met een levensbedreigende ziekte uitkomen. Dat doet de organisatie al dertig jaar, jaarlijks worden circa 600 wensen vervuld. Maar de opbrengsten (donaties) liepen de laatste jaren terug, volgens onderzoek vanwege compassion fatigue en doordat mensen zich te weinig betrokken voelden bij de organisatie.

Met name die laatste reden trok Make-A-Wish zich aan: doneren voor het realiseren van kinderwensen moest een ‘dichtbij-mijn-bed-show’ worden. De organisatie stelde zich ten doel de problematiek laagdrempelig zichtbaar te maken, in de hoop daarmee langdurige betrokkenheid van donateurs te winnen.

Strategie

Het inzicht is goed: mensen komen in actie, mits ze zich betrokken voelen bij het probleem en een oplossing binnen handbereik zien. In de sterke fondsenwervingsstrategie (≠ strategie voor maatschappelijke verandering) richtte Make-A-Wish zich op het bijna voelbaar maken van de relatie tussen donateur en ziek kind. Op basis van geodata werd een mooie website ontwikkeld - Wish Maps - die, zodra je inzoomt, de individuele wensen van kinderen in de buurt weergeeft. Het is een slimme vondst en een mooie koppeling van inzicht en creatief idee.

Resultaat

Hoewel er via free publicity behoorlijk wat aandacht voor de actie is gegenereerd, is het effect van de campagne moeilijk te duiden. Concrete doelstellingen ontbreken en zijn dus niet meetbaar. Er is niet op maatschappelijk effect gestuurd, laat staan dat dit aspect gemeten kan worden. Het aantal donaties groeide in de actieperiode met 27% (75 van de 280 binnengehaalde donaties zijn te herleiden tot het Wish Maps-platform). Dat maakt de campagne tot een geslaagde activatie, volgens Make-A-Wish zelfs de meest geslaagde ooit. Maar wat de impact van communicatie in deze case is geweest, wat de feedback op social media heeft opgeleverd en of er bijvoorbeeld sprake is van lange termijn commitment blijft helaas onduidelijk. Wel een hele sympathieke actie, dat zeker.